Φίλοι αναγνώστες Σε μια εποχή που οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται σε κρίση και τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνονται με ραγδαίο ρυθμό, η χώρα μας και η επιστήμη της κοινωνικής εργασίας έγινε φτωχότερη χάνοντας ένα κοινωνικό άνθρωπο. Στις 23 Αυγούστου 1991, πριν καλά - καλά τελειώσει τούτο το καλοκαίρι, η Καλλιόπη Νικολαΐδου ή Πέπο όπως την φώναζαν όσοι την γνώριζαν, άφησε την τελευταία της πνοή σε αυτή τη χώρα που αγάπησε τόσο πολύ και αγωνίστηκε για την επιτυχία των ανθρώπων της. Σήμερα που οι αξίες δοκιμάζονται όσο ποτέ, η Πέπο πρώτη πτυχιούχος κοινωνική λειτουργός που εργάσθηκε στη χώρα μας, είναι απαραίτητη για να μας ενισχύσει με την...

Στις 23 Αυγούστου 1991 πέθανε η πρώτη Ελληνίδα πτυχιούχος Κοινωνική Λειτουργός που δούλεψε σαν επαγγελματίας στον τόπο της. Η Καλλιόπη Νικολαΐδου-Πέπο, όπως την ήξεραν όλοι οι φίλοι της - γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1904 στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμηλίας. Πέρασε τα μαθητικά της χρόνια στη Βουλγαρία, στην Αυστρία και στην Ελλάδα. Γαλλικά, Γερμανικά, λίγα Βουλγαρικά και λίγα Αγγλικά, θαυμάσια δε Ελληνικά - (όπως άλλωστε όλων όσων μεγάλωσαν στη Βουλγαρία) - ήταν οι γλώσσες που την βοηθούσαν να επικοινωνεί με τους πάντες και να αισθάνεται σαν στο σπίτι της οπουδήποτε στην Ευρώπη. Αγαπούσε την Ελλάδα με πάθος.

Η εργασία αυτή είναι προσπάθεια αξιολόγησης του Νοσοκομείου Ημέρας (ΝΗ) της Μονάδας Ψυχικής Υγείας Εφήβων του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών. Εξετάζονται οι παράμετροι διαμονή, απασχόληση, υποτροπές 6-36 μήνες μετά την έξοδο από το ΝΗ. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι έφηβοι έβρισκαν θέση σε επαγγελματικά εργαστήρια, και ότι μετά πάροδο 18-36 μηνών οι είχαν κάποια εργασιακή απασχόληση θεωρείται σημαντική επιτυχία. Επισημαίνεται όμως ο κίνδυνος υποτροπών και συχνών ενδονοσοκομειακών νοσηλειών που δυνατό να οδηγήσουν στην ασυλοποίηση ιδίως για τους εφήβους που είχαν προηγούμενες νοσηλείες και οι σχέσεις τους με τις οικογένειές τους ήταν...

Επιχειρείται μια σύντομη και επιγραμματική εισαγωγή και κυρίως ορισμένες προκλήσεις εννοιολογικού χαρακτήρα σχετικά με τα οικονομικά της υγείας (health economics). Είναι πρόδηλο ότι δεν μπορεί να εξαντληθεί το θέμα όταν ειδικά πρόκειται για μια νέα επιστημονική κατεύθυνση όπως είναι τα οικονομικά της υγείας στα πλαίσια αυτού του κειμένου. Τα οικονομικά της υγείας έχουν σύντομη ιστορία και αναπτύχθηκαν. Γιατί τώρα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις μελέτες του Denison και τον Becker στίς Ηνωμένες Πολιτείες για τη φύση του ανθρώπινου κεφάλαιου (human capital) σαν συντελεστή παραγωγής και στη σύντομη αυτή διαδρομή τους μέχρι τα σήμερα πέρασαν τρεις κυρίως ιστορικές...

Η μεγάλη έλλειψη εργατικών χεριών στις Βιομηχανικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα μετά το 1955, σε συνδυασμό με το μεγάλο άνεργο δυναμικό στις χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Τουρκία) επέφερε τη μετακίνηση ενός σημαντικού αριθμού των υπηκόων των χωρών αυτών προς τις παραπάνω χώρες. Σήμερα, μετά από 35 χρόνια, διαμένουν πολλά εκατομμύρια “φιλοξενουμένων εργατών” στη Δυτική Ευρώπη, εκ των οποίων 4,5 εκατομμύρια περίπου στη Γερμανία. Σχεδόν όλες οι χώρες μετανάστευσης αντιμετωπίζουν σήμερα αυτή την κατάσταση σαν κάτι το μόνιμο και λαβαίνουν τα ανάλογα μέτρα για μια κοινωνική...

Η επικινδυνότητα αποτελούσε ανέκαθεν μία κοινωνική απειλή και σαν αποτέλεσμα από όλες τις γνωστές κοινωνίες έχει καταβληθεί προσπάθεια για την πρόβλεψη και την αντιμετώπισή της. Στις σύγχρονες Δυτικές κοινωνίες οι επιστήμονες της ψυχικής υγείας πληρούν αυτόν τον ρόλο, όπως πιστεύουμε, άστοχα εφόσον ούτε τις ικανότητες διαθέτουν, αλλά και εναντιωνόμενοι στον πραγματικό τους ρόλο.