Είναι γεγονός όχι οι διαπολιτισμικές οικογένειες διαφέρουν από τις μονοπολιτισμικές από πολλές απόψεις.
Η διαφορετική γλώσσα, τα διαφορετικά ήθη και έθιμα, ο διαφορετικός τρόπος που μεγάλωσαν οι γονείς, η διαφορετική θρησκεία, η διαφορετική κουλτούρα που υπάρχει, είναι μερικά από τα στοιχεία που κάνουν τις διαπολιτισμικές οικογένειες να ξεχωρίζουν. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να είναι πηγή μεγάλης ικανοποίησης, εμπλουτισμού, τόσο συναισθηματικού όσο και πολιτισμικού για τα μέλη αυτών των οικογενειών. Και πράγματι Βλέπουμε πολλές τέτοιες οικογένειες να ζουν χωρίς προβλήματα, όπου ο ένας σύζυγος σέβεται τις διαφορές του άλλου, υπάρχει προσπάθεια κατανόησης και ένταξης στη διαφορετική κουλτούρα κ.λπ.

Υπάρχουν από την άλλη μεριά, διαπολιτισμικές οικογένειες που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Συνήθως τα προβλήματα αυτά αποδίδονται τόσο από την κοινωνία όσο και από το ίδιο το μικτό ζευγάρι, στις πολιτισμικές διαφορές. Δουλεύοντας όμως συμβουλευτικά μ’ αυτά τα ζευγάρια βλέπουμε ότι η πηγή της σύγκρουσης και της δυσαρμονίας δεν είναι αυτή καθ’ εαυτή η πολιτισμική διαφορά, αλλά άλλοι εσωτερικοί παράγοντες στον κάθε γονιό, και κυρίως στην δομή της προσωπικότητάς τους και οι λόγοι που διάλεξαν να φύγουν από τη χώρα τους. Σε στιγμές κρίσεις του ζευγαριού και της οικογένειας οι πολιτισμικές διαφορές παίρνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία, και λειτουργούν σαν μηχανισμοί άμυνας. Υπάρχει δηλ. λιγότερος ψυχικός πόνος για τα άτομα αν πιστεύουν ότι η πηγή της δυστυχίας τους προέρχεται από παράγοντες εξωτερικούς παρά από την δική τους συμμετοχή στο πρόβλημα.

Μια τέτοια στιγμή κρίσης σ’ αυτές τις οικογένειες είναι το διαζύγιο, και γι’ αυτό θα σας μιλήσω πιο αναλυτικά.
Το διαζύγιο είναι ένα από τα “σημαντικά γεγονότα ζωής” που συμβαίνουν σε πολλούς ανθρώπους στη διάρκεια της ζωής τους, και θεωρείται ένα από τα γεγονότα που δημιουργεί μεγάλη φόρτιση και
ένταση (STRESS).

Μερικοί συγγραφείς όπως οι PARKS και WEISS παρομοιάζουν τα συναισθήματα που ζουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του διαζυγίου και μετά το διαζύγιο, με τα συναισθήματα που δημιουργεί η απώλεια ενός προσώπου που έχει πεθάνει. Μερικά από αυτά τα συναισθήματα είναι η λύπη, ο θυμός, η ενοχή, η αμφιθυμία, η ανασφάλεια.