Η εν λόγω  μελέτη παρουσιάζει αναλυτικά τα κυριότερα θεωρητικά μοντέλα προσέγγισης της αναπηρίας,  την κριτική που έχουν δεχθεί, καθώς και τις  προτάσεις για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό τους. Αναδεικνύει τη συμβολή του αναπηρικού κινήματος και της Κοινωνικής Εργασίας στη διαδικασία εξέλιξης της αντίληψης της αναπηρίας από μια  «ανωμαλία» και απόκλιση από το «φυσιολογικό» σε μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας  και από μια ατομική/ιδιωτική υπόθεση σε ένα δημόσιο «πρόβλημα» που πρέπει να αντιμετωπίσει συνολικά η κοινωνία. Μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, της επαγγελματικής και βιωμένης εμπειρίας της γράφουσας, αναδεικνύεται η διαχρονική διάκριση και η καταπίεση που βιώνουν οι ανάπηροι/ρες μέσα από τις καταπιεστικές  κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτισμικές δομές. Στόχος της μελέτης είναι η ανάπτυξη κριτικής ματιάς και η δημιουργία θετικών αλλαγών στις στάσεις των επαγγελματιών απέναντι στην αναπηρία, με σκοπό την προαγωγή της ευημερίας των ανθρώπων και την ανάληψη συλλογικών δράσεων για την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.