Σύμφωνα με το Διεθνές Πρωτόκολλο και τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 που αναφέρεται στα θέματα των Πολιτικών Προσφύγων ο όρος πρόσφυγας, χαρακτηρίζει κάθε άτομο που για λόγους ρατσιστικούς, φυλής, θρησκευτικούς, εθνικότητας, κοινωνικής τάξεως ή και πολιτικούς, αναγκάζεται να εγκαταλείψει την χώρα του ζητώντας άσυλο σε μια και μοναδική χώρα που προσφέρεται αρχικά να τον περιθάλψει ενώ αργότερα, σύμφωνα με τα Διεθνή κριτήρια, η ίδια αυτή χώρα θα καθορίσει ή και θα απορρίψει την ιδιότητα του πρόσφυγα με την έγκριση ή άρνηση πολιτικού ασύλου. ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ που βρίσκεται στην πόλη του Λαυρίου σχεδόν μισό αιώνα, φιλοξενεί στις εγκαταστάσεις του, Πρόσφυγες (άτομα, οικογένειες και ζευγάρια) που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα σε μια μεταβατική περίοδο της παραμονής τους και μέχρι την οριστική τακτοποίησή τους είτε σε κάποια άλλη υπερπόντια συνήθως χώρα ή μόνιμης εγκατάστασής τους στην Ελλάδα. Η Ελλάδα ως χώρα που παραδοσιακά πλέον στην Ευρώπη δέχεται Πρόσφυγες από την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, διαδραμάτισε και τον αντίστροφο ρόλο στην περίοδο της επταετίας. Η άφιξη Πολιτικών Προσφύγων στην Ελλάδα είναι συνάρτηση εμπολέμων και κρίσιμων πολιτικών καταστάσεων που ανά τον κόσμο συμβαίνουν

Περίληψη Το τμήμα αποκατάστασης εξαρτημένων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 1992 με δύο δομές: Πολυδύναμο Συμβουλευτικό Σταθμό και Θεραπευτική Κοινότητα. Παράλληλα με το θεραπευτικό έργο που επιτελείται για τη φροντίδα και αποκατάσταση των χρηστών τοξικών ουσιών, υπάρχει μέριμνα για τη φροντίδα των οικογενειών τους. Για το σκοπό αυτό, λειτουργούν ομάδες γονέων-συγγενών των χρηστών, με συναντήσεις μία φορά την εβδομάδα στο χώρο του Συμβουλευτικού Σταθμού του τμήματός μας. Στο χρονικό διάστημα Ιανουάριος 1993 - Ιανουάριος 1996 συμμετείχαν στις εν λόγω συναντήσεις 120 γονείς-συγγενείς. Τον Οκτώβριο 1995 οργανώθηκαν σε Σύλλογο με την επωνυμία “Σύλλογος Γονέων-Κηδεμόνων και Φίλων του Τμήματος Αποκατάστασης Εξαρτημένων Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης”. Η παρούσα μελέτη αναφέρεται στη συμβολή της συγκεκριμένης δραστηριότητας, στη συνολική θεραπευτική προσπάθεια, τα επιτεύγματα, τις δυσχέρειες και τα προβλήματα που προέκυψαν. Τέλος, γίνεται αναφορά στους στόχους και τον προγραμματισμό του συλλόγου γονέων.