Αγαπητοί αναγνώστες, Το πρόβλημα των προσφυγών, μεταναστών και γενικά ατόμων μετακινούμενων από χώρες του τρίτου κόσμου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, απασχολεί σοβαρά τα τελευταία είκοσι χρόνια τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αλλά και τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., ιδιαίτερα εκείνα που δέχονται μεγάλη ροή μεταναστών, μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλάδα. Σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού είχαμε δημοσιεύσει ευρωπαϊκή έρευνα σχετικά με τις δυσχέρειες πρόσβασης μεταναστών στην ιατρική περίθαλψη (Γιατροί του Κόσμου: τεύχος 90, 2008, σελ. 36-57). Στο τεύχος αυτό, μέσα από μία κριτική ανάλυση, η καθηγήτρια κοινωνικής εργασίας Μαρία Πενταράκη και ο εγκληματολόγος...

Ο ενιαίος χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης αποτελεί διακηρυγμένο στόχο σημαντικών νομικών πράξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, οι παραγόμενες πολιτικές ασύλου, προς εξυπηρέτηση αυτού του στόχου, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα σε σχέση με τα πραγματικά δικαιώματα των προσφύγων στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Καθότι εμφαίνεται μια γενικευμένη τάση υπονόμευσης της προσφυγικής ιδιότητας, η οποία -ως γνωστόν- κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση της Γενεύης για το Καθεστώς των Προσφύγων και το σχετικό Πρωτόκολλό της. Το άρθρο μας αυτό, που προσπάθησε να λάβει υπόψη του τα σημαντικότερα νομικά εργαλεία, τις δράσεις και πολιτικές μέχρι τον Ιανουάριο του 2009,...

Σκοπός των ψνχοκοινωνικών παρεμβάσεων είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ψυχικά πασχόντων, καθώς αυτή αποτελεί το τελικό κριτήριο επίτευξης του στόχου στον οποίο θα πρέπει να αποσκοπούν οι Κοινοτικά προσανατολισμένες Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας. Στα πλαίσια έρευνας από το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ερευνήθηκαν οι αντιλήψεις για την Ποιότητα Ζωής πρώην ψυχικά πασχόντων (Ν=98) στη φάση επαγγελματικής αναζήτησης μέσω των υπηρεσιών του Οι πρώην νοσηλευόμενοι εκφράζουν στις υποκειμενικές διαστάσεις της συνέντευξης αυξημένη ικανοποίηση σε όλες σχεδόν τις παραμέτρους Ποιότητας Ζωής. Εξαίρεση αποτελεί η δυσαρέσκεια σε ό,τι αφορά την υγεία, τη...

Το άρθρο εστιάζει σε ζητήματα που αφορούν στην παραμέληση και την κακοποίηση που υφίστανται τα παιδιά με αναπηρίες που παραμένουν σε ιδρύματα. Αποτελεί φαινόμενο που εκδηλώνεται ως παράγωγο και σύμπτωμα της ίδιας της φύσης λειτουργίας τον συστήματος του κοινωνικού θεσμού των ιδρυμάτων χρόνιων παθήσεων. Ειδικότερα, παρουσιάζονται δεδομένα της συγκρότησης του ιδρυματικού συστήματος φροντίδας για παιδιά με αναπηρίες στην Ελλάδα και δεδομένα παρατήρησης σχετικά με την καθημερινή ιδρυματική ζωή τους, η οποία τα εκθέτει σε επαναλαμβανόμενη και συστηματική κακοποίηση με σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχοκοινωνική τους κατάσταση και...