Αγαπητοί αναγνώστες, Ψυχοκοινωνικά φαινόμενα της σημερινής εποχής που αφορούν στην παιδική, εφηβική και νεανική ηλικία αναπτύσσονται στο παρόν τεύχος. Το πρώτο άρθρο αναφέρεται στο φαινόμενο της νεανικής παραβατικότητας. Παρουσιάζει την εξέλιξη της ερευνητικής αξιολογητικής μεθοδολογίας, εστιάζει στην ανάλυση των χαρακτηριστικών της αποτελεσματικής θεραπείας και συζητά την αναγκαιότητα μιας ολιστικής και κοινωνικο-οικολογικής προσέγγισης του φαινομένου, ξεφεύγοντας από τα μονοδιάστατα μοντέλα που χαρακτήριζαν τις κλινικές παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο πληθυσμό τις προηγούμενες δεκαετίες.

Κατά τις δεκαετίες του '70 και '80 η θεραπευτική αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας χαρακτηριζόταν από απογοήτευση και απαισιοδοξία σχετικά με την αποτελεσματικότητα των κλινικών παρεμβάσεων. Πρόσφατοι πρόοδοι στη μεθοδολογία των ερευνών αξιολόγησης αυτών των παρεμβάσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά έχουν επιτρέψει την αναγνώριση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών αποτελεσματικής θεραπείας τόσο σε επίπεδο θεωρίας, όσο και σε επίπεδο κλινικής πρακτικής. Το άρθρο παρουσιάζει την εξέλιξη της ερευνητικής αξιολογηπκής μεθοδολογίας για να εστιάσει στη συνέχεια στην ανάλυση των χαρακτηριστικών αποτελεσματικής θεραπείας και...

Το παιδί υπήρξε, και εξακολουθεί να είναι, το πρώτο θύμα της πρωτόγονης βίας των μεγάλων. Οι ανάγκες του και η φυσική του αδυναμία, εκατομμύρια χρόνια τώρα, το καθιστά εύκολο στόχο. H κακοποίησή του, σωματική, ψυχική, σεξουαλική, καθώς και η κακοποιός παραμέλησή του, αποτελεί το πιο μελανό στίγμα της ιστορίας του ανθρώπινου γένους. Το φαινόμενο της κακοποίησης του παιδιού είναι οικουμενικό, και αφορά πόλεις και χωριά, πλούσιους και φτωχούς, μορφωμένους και αμόρφωτους (Ματσανιώτης, 1998). Τα δυναμικά που παρεμβαίνουν στα περιστατικά παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης είναι καταγεγραμμένα σε πλούσια ξενόγλωσση, αλλά και ελληνική βιβλιογραφία....

Το θέμα των αυτοτραυματισμών έχει συζητηθεί έντονα σε σχέση με τις ψυχιατρικές παθήσεις. Η συγγραφέας πιστεύει ότι στη σημερινή εποχή, σε ανεπτυγμένους δυτικοευρωπαϊκούς πολιτισμούς, το φαινόμενο απέδρασε από ψυχιατρικά ιδρύματα και εξαπλώνεται ταχύτατα σε μη κλινικούς πληθυσμούς όπως εφήβους και φοιτητές. Το φαινόμενο μοιάζει να είναι το επόμενο στάδιο στην αλυσίδα διαταραχών μετά τις διαταραχές πρόσληψης της τροφής. Τελευταίες έρευνες αποδεικνύουν ότι μεγάλα ποσοστά μαθητών και φοιτητών, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτοτραυματίζονται με σκοπό τον κατευνασμό ψυχολογικής έντασης και την επαναφορά σε ήρεμη...

Οι απόπειρες αυτοκτονίας αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα ερωτήματα στην ψυχιατρική του εφήβου και, πλην των άλλων, απαιτούν μια διαρκή επικαιροποίηση ως προς τις επί μέρους ψυχολογικές και ψυχοκοινωνικές παραμέτρους, στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνθήκες. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται προκαταρκτικά αποτελέσματα από μια συνεχιζόμενη μελέτη στην Υπηρεσία Παιδιού-Εφήβου της Γ' Ψυχιατρικής Κλινικής του Α.Π.Θ. στο Π.Γ.Ν. ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Τα στοιχεία προέρχονται από 125 περιπτώσεις και αφορούν κυρίως στις ψυχοκοινωνικές παραμέτρους. Μεταξύ των ευρημάτων επισημαίνονται οι «νέες μορφές οικογένειας», η...