Περίληψη
Στις επόμενες σελίδες εξετάζεται η ριζοσπαστική φύση της κοινοτικής εργασίας, καθώς και η δυνατότητά της να προωθήσει την ανάπτυξη της συνειδητοποίησης.

Το άρθρο επικεντρώνεται στην κριτική που η κοινοτική εργασία έχει δεχθεί κυρίως μέσα από ένα Μαρξιστικό “νιχιλιστικό” πρίσμα, το οποίο παρουσιάζει την εν λόγω εργασία σαν ένα μέσο κοινωνικού ελέγχου. Το Βασικό επιχείρημα συνίσταται στο ότι η κοινοτική εργασία πρέπει να προωθήσει τη σύναψη συμμαχιών και όχι τον ανταγωνισμό μεταξύ διαφορετικών καταπιεζόμενων ομάδων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και βασιζόμενη στη φεμινιστική αρχή ότι κάθε προσωπικό ζήτημα έχει και πολιτικές διαστάσεις, το παρόν άρθρο προσπαθεί να δώσει μια πιο αισιόδοξη εικόνα της κοινοτικής εργασίας, ενός μέσου για την προώθηση της πολιτικής αφύπνισης και συνειδητοποίησης των ατόμων.