Η Αναδοχή και η Κοινότητα
Οι ανάδοχοι γονείς όπως όλοι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν πολλούς κοινωνικούς ρόλους αλλά, αντίθετα από τους άλλους, έχουν υποχρέωση να καλύψουν ένα ρόλο που είναι ασαφής, συχνά αντικρουόμενος αλλά και το σημαντικότερο, παραπλήσιος και όχι ακριβώς ίδιος με τον ιερό ρόλο του γονιού. Ο όρος ρόλος χρησιμοποιείται εδώ για να υπογραμμίσει ένα σύνολο δικαιωμάτων και ευθυνών και αποτελεί μια συντομογραφία της συμπεριφοράς που πρέπει να έχει το άτομο που “παίζει” το ρόλο αυτό. Δεν αναφέρεται στη συμπεριφορά των ανάδοχων γονιών αλλά μάλλον στις απαιτήσεις αναφορικά με τη συμπεριφορά τους. Οι δυσκολίες επικεντρώνονται α) στις διαφορές ανάμεσα στα μέλη ενός συγκεκριμένου συστήματος αναδοχών οικογενειών, και 6) στο ότι ακόμη και εάν δεν υπάρχει σοβαρή σύγκρουση στο σύστημα - ρόλος, οι ανάδοχοι γονείς μπορεί να αδυνατούν να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις του ρόλου τους γιατί έχουν σοβαρά συναισθηματικά προβλήματα, πρακτικές δυσκολίες κλπ.

Ο κοινωνικός Λειτουργός στην αναδοχή. Από πολλούς ανάδοχους γονιούς ο κοιν. λειτουργός θεωρείται ένας ανεπιθύμητος... επόπτης που ανακατεύεται και αλλοίμονο αν ο τελευταίος πέσει σε αυτή την παγίδα. Όπως διατυπώνει ο Trassier στο βιβλίο του “In Place of Parents” αντίθετα από τη συνηθισμένη οικογένεια η ανάδοχη αποτελείται πάντοτε από ίο ανάδοχο παιδί, τους ανάδοχους γονείς, τους φυσικούς γονείς και τον κοιν. λειτουργό δηλ. την οργάνωση που εκπροσωπεί ο τελευταίος. Οι πιο πετυχημένες τοποθετήσεις παιδιών ήταν πάντοτε αυτές όπου ανάδοχοι γονείς και κοιν. λειτουργός αναγνωρίζουν και κατανοούν αυτή την ουσιαστική διαφορά. Εξ αρχής είναι συνεργάτες που αντιμετωπίζουν μαζί μια δύσκολη κατάσταση. Σήμερα υπάρχει γενικά η θεώρηση ότι οι περισσότεροι ανάδοχοι γονείς αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό λειτουργό ως κάτι ανάμεσα σε συνεργάτη και φίλο.