Φίλοι αναγνώστες
Το πρώτο τεύχος της Κοινωνικής Εργασίας αυτής της χρονιάς θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, με αφορμή τα δύο πρώτα άρθρα σαν ελάχιστη συμβολή στην
Κοινωνική Εργασία με Κοινότητα, που αναμφισβήτητα θεωρείται η πλέον δυναμική μέθοδος, όταν προσεγγίζεται μέσα απάτη θεωρία και πρακτική πρωτοποριακών, για τα μέχρι τώρα στερεότυπα δικά μας δεδομένα, συγγραφέων όπως ο Alinsky Oelschlägel, Specht κλπ.

Η ευρύτερα πολιτική κατεύθυνση που εμπεριέχεται στις θεωρίες των συγγραφέων αυτών, αποτελεί ερέθισμα για μελέτη, αμφισβήτηση και επαναξιολόγηση του ρόλου Κοινωνικού Λειτουργού τόσο από τους ίδιους επαγγελματίες Κοινωνικούς Λειτουργούς όσο και από τους σπουδαστές.

«Οι σκόπιμες εναρμονίσεις» που συντηρούν κενά και ανεπάρκειες του αυτόματος, με εκφραστές πειθήνειους επαγγελματίες,έρχονται σε αντίθεση με το δυναμικό
process της θεωρίας της σύγκρουσης που θέλει τον επαγγελματία αλλά και τον ενδιαφερόμενο συνειδητοποιημένο στο ρόλο του, σε ένα ρόλο χειραφετημένο έστω κι αν δεν συναντά την εκάστοτε κυβερνητική αποδοχή, όπως αναφέρεται στο 2ο άρθρο «12 Αναπτυξιακά Κοινοτικά Προγράμματα».
Η Συντακτική Επιτροπή