Επειδή οι παράγοντες που τονίζουν την γονεϊκή ή οικογενειακή παθολογία στις περιπτώσεις παιδιών που έχουν κάποια διαταραχή, έχουν ερευνηθεί  και αποδειχθεί
εμπεριστατωμένα, δημιουργείται ο πειρασμός να Θεωρήσουμε ότι ισχύουν και με κάποιον διαφορετικό πληθυσμό που παρουσιάζει διαταραχές.

Ο αυτισμός είναι μια έντονη αναπτυξιακή διαταραχή που έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στο παιδί και την οικογένειά του.

Αυτό το άρθρο εξετάζει τα υπάρχοντα στοιχεία για τα βιολογικά αίτια του αυτισμού και άλλων έντονων αναπτυξιακών παρεκκλίσεων και τονίζει την ανάγκη της οικογένειας για μια έγκαιρη και ακριβή διάγνωση.

Αναφέρεται κατόπιν στις δυσμενείς συνέπειες που έχει η υποτίμηση της ατομικής παθολογίας και η συγκέντρωση της προσοχής μόνο στην γονεϊκή ή οικογενειακή δυσλειτουργία. Παρουσιάζονται επίσης η φυσική εξέλιξη και ορισμένα συγκεκριμένα στοιχεία ενός ψυχοεκπαιδευτικού μοντέλου για τη διάγνωση των αυτιστικών παιδιών και τη δουλειά που με τα ίδια και τις οικογένειές τους.

Τέλος, εξετάζονται μερικά πλεονεκτήματα αυτού του μοντέλου, με βάση την μακροχρόνια δουλειά μας με σοβαρά διαταραγμένα άτομα και τις οικογένειές τους.