Ή οικογένεια και το κράτος είναι δυο σημαντικοί κοινωνικοί θεσμοί κεντρικής σημασίας για τις διαδικασίες παραγωγής και αναπαραγωγής της κοινωνίας, όπως διαμορφώνονται σε ιστορικά και πολιτισμικά συγκεκριμένες κάθε φορά συνθήκες. Όπως όλοι οι θεσμοί, υπάρχουν σαν δομή και σαν μορφή σχέσεων έχουν την υλική και την ιδεολογική τους διάσταση.

Η “οικογενειακή μορφή” και “η κρατική μορφή” αποτελούν κυρίαρχες μορφές σχέσεων, ιστορικά καθοριζόμενες σε σύνδεση με τις παραμέτρους της κοινωνικής τάξης, του φύλου, της εθνότητας. Αναπαράγονται μέσα από τις διαδικασίες της “οικογενειοποίησης” και της “κρατικοποίησης” σε συνθήκες σύγκρουσης και αντιφάσεων, οι οποίες συνθέτουν και τα όρια τόσο της κρατικής παρέμβασης όσο και των δυνατοτήτων της οικογένειας να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μελών της