Για να κατανοήσουμε την ιδιωτική ζωή ενός ανθρώπου, όπως και την ιστορία της κοινωνίας στην οποία ανήκει το άτομο αυτό, πρέπει να τις κατανοήσουμε και τις δύο μέσα από κατάλληλες διερευνητικές διεργασίες.

Τα γεγονότα τα οποία συνθέτουν την σύγχρονη ιστορία δέχονται και ασκούν αμφίδρομη επίδραση στο είδος της ατομικής ζωής των ανθρώπων. Ορισμένες από αυτές τις μεσολαβήσεις ανάμεσα στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων και την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας επιδιώκουμε ν’ ανιχνεύσουμε και να καταγράψουμε αναφορικά με το θέμα «σύγχρονη πόλη και εγκληματικότητα».

Οριοθετώντας το θέμα μας επισημαίνουμε ότι είναι εκτός πλαισίου αναφοράς μας και οι παράγοντες της τρομακτικής επαύξησης της εγκληματικότητας απορρέοντες από τον σύγχρονο τρόπο ζωής οι οποίοι επενεργούν αμφιμερώς στην πόλη και την ύπαιθρο χώρα.

Δεν αναφερόμαστε στον εξορθολογισμό (παραλογισμό) στην οργάνωση της ζωής σε ατομικά, μείζονα και ελάσσονα συλλογικά επίπεδα, απόρροια της βάρβαρης χρησιμοποίησης της τεχνολογικής και επιστημονικής επανάστασης.

Δεν αναφερόμαστε στη σοβούσα κρίση των ηθικών αξιών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και την υποκατάσταση του ρόλου της από τη χυδαία ευδαιμονιστική αντίληψη «αξιολόγηση» της ζωής.
Δεν αναφερόμαστε στην έκπτωση της συγκροτημένης ανθρώπινης προσωπικότητας προς ένα καταναλωτικό ανθρώπινο τύπο του οποίου οι ανάγκες, καθοριστικός εν δυνάμει εκφραστής - πρόξενος της σκοπούμενης ανθρώπινης δραστηριότητος, μεταστρέφονται από αυτές οι οποίες καθορίζονται από την βιολογική και κοινωνική ανθρώπινη φύση του προς εκείνες οι οποίες υποβάλλονται - επιβάλλονται - διαμορφώνονται από τις εξωκατευθυνόμενες τεχνικές ψυχολογικού επηρεασμού της μόδας και της διαφήμισης.

Ήδη από τα τέλη του περασμένου αιώνα οι στατιστικές έρευνες στην Ευρώπη και την Αμερική μέχρι σήμερα δεικνύουν αυξημένη εγκληματικότητα των πόλεων έναντι της υπαίθρου.
Επίσης, στην Ελλάδα, από την δεκαετία του 1930, οπότε έχουμε τις πρώτες εγκληματολογικές στατιστικές, αν και αρκετά ατελείς, μέχρι σήμερα η πόλη εμφανίζεται συναρθρωμένη με την εγκληματικότητα.