Με τον όρο «κοινωνικές υπηρεσίες» στην ευρύτερη έννοια του όρου, εννοούμε οργανωμένες δραστηριότητες που αναφέρονται στην Κοινωνική Πρόνοια, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Δημόσια Υγεία, στην Εργατική Προστασία και Εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία κ.ά.

Η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών είναι μια ανθρώπινη δραστηριότητα που υπαγορεύεται από τις ίδιες τις ανθρώπινες ανάγκες που απορρέουν από την βιολογική και κοινωνική ύπαρξη του ανθρώπου. Στην αρχική τους μορφή ξεκίνησαν και διατηρήθηκαν για πολλά χρόνια ως εκδήλωση ατομικής εθελοντικής προσφοράς, φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης για τους φτωχούς, τους αναξιοπαθείς και γενικότερα τα «εξαρτημένα» άτομα. Προσέφεραν κυρίως υλική βοήθεια και περίθαλψη και βασίζονταν σε κίνητρα φιλανθρωπίας και «ηθικής σωτηρίας» των βοηθουμένων. Τα άτομα που ασχολούντο ήταν εθελοντές συνήθως των ανωτάτων κοινωνικών τάξεων και κυρίως γυναίκες.

Με την ανάπτυξη του «Κράτους Πρόνοιας» η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών αποτέλεσε ευθύνη του Κράτους για το σύνολο σχεδόν των πολιτών του οι οποίες δεν περιορίζονται σε υλικές παροχές αλλά αποβλέπουν στην εξασφάλιση ενός επιπέδου οικονομικής και ψυχοκοινωνικής ασφάλειας. Σε μια πολύ προηγμένη μορφή τους στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την ευημερία όλων των πολιτών και παρέχουν διευκολύνσεις σε άτομα και ομάδες πληθυσμού για να καλλιεργήσουν όλες τις δυνατότητες τους και να δώσουν έκφραση στη δημιουργικότητά τους.

Οι κύριοι παράγοντες που δίνουν μορφή και περιεχόμενο στο πλέγμα των κοινωνικών υπηρεσιών κάθε χώρας είναι οι ανθρώπινες και οι κοινωνικές ανάγκες, οι γνώσεις που υπάρχουν για τον άνθρωπο τα ατομικά και κοινωνικά προβλήματα και τους τρόπους λύσεως των προβλημάτων αυτών, τα μέσα που υπάρχουν για την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών (οικονομικά, τεχνολογικά, οργανωτικών δομών, ειδικευμένου προσωπικού κ.ά.) οι επικρατούσες κοινωνικές αξίες σε σχέση και με τα ανθρώπινα δικαιώματα.