Αγαπητοί αναγνώστες,
Το πρώτο τεύχος της Κοινωνικής Εργασίας αυτής της χρονιάς περιλαμβάνει κείμενα που αφορούν το παιδί: το παιδί που στερείται ομαλού οικογενειακού περιβάλλοντος, το παιδί με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες. Δυστυχώς στη χώρα μας, παρά τις προόδους που έχουν γίνει, εξακολουθούν να απασχολούν προβλήματα στον τομέα της παιδικής προστασίας που απασχολούσαν και μερικές δεκαετίες πριν, όπως πχ. η συνεχιζόμενη λειτουργία ιδρυμάτων κλειστής περίθαλψης για μικρά παιδιά και η έλλειψη αναδοχών οικογενειών ως εναλλακτικών λύσεων.
Αυτό προκύπτει από τη συνοπτική μελέτη της κοινωνικής λειτουργού Ιγνατίας Φαρ- μακοπούλου και των συνεργατών της, που αφορά 145 παιδιά που παραπέμφθηκαν στην Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική του Γ.Ν. Παίδων «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» κατόπιν εισαγγελικής εντολής, τη διετία 2008-2010. Από τα παιδιά αυτά, το 52% μεταφέρθηκαν σε ιδρύματα παιδικής προστασίας με αβέβαιο μέλλον. Γεγονός που καταδεικνύει την αδυναμία της πολιτείας να εξασφαλίσει για παιδιά που δεν μπορούν να επιστρέφουν στις οικογένειές τους, τοποθετήσεις σε ανάδοχες οικογένειες ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης. Οι συγγραφείς καταλήγουν με προτάσεις κοινωνικής πολιτικής για τη βελτίωση των δομών παιδικής προστασίας.
Τη δυσκολία εξεύρεσης κατάλληλων αναδοχών οικογενειών επιβεβαιώνει και η προσπάθεια του προγράμματος «αναδοχή φιλοξενίας» του Ιδρύματος «ΜΕΛΙΣΣΑ» που παρουσιάζει στο άρθρο της η κοινωνική λειτουργός Γεωργία Συνάθη. Παρ’όλες όμως τις δυσκολίες του εγχειρήματος και τους ενδεχόμενους παράγοντες αποτυχίας, το πρόγραμμα αυτό έχει αποδειχθεί ευεργετικό, κατά τη συγγραφέα, για την απόκτηση εμπειριών οικογενειακής ζωής και κοινωνικών δεξιοτήτων καθώς και την ανάπτυξη δεσμών για παιδιά σχολικής ηλικίας που διαβιουν μόνιμα στο ίδρυμα. Απώτερος στόχος σε κάποιες περιπτώσεις είναι η εξέλιξη της αναδοχής φιλοξενίας σε μακροχρόνια αναδοχή.
Η κοινωνική λειτουργός Ιωάννα Καρέλλου εξετάζει στο άρθρο της τη δυνατότητα δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου δικτύου υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας για ευπαθείς ομάδες πληθυσμού σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, στα πλαίσια του νέου αυτοδιοικητικού μοντέλου που προβλέπει το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. Παρουσιάζοντας μία περίπτωση εφήβου με νοητικές δυσκολίες και τα οικογενειακά του προβλήματα, στην Κέρκυρα, η συγγραφέας εστιάζει στα άτομα με αναπηρίες και ειδικότερα στις εκπαιδευτικές ανάγκες παιδιών και εφήβων με αναπηρίες καθώς και στις δυσκολίες επαγγελματικής τους ένταξης.

Τέλος, σχετικά με το τρίτο άρθρο, είναι τα δύο βιβλία που παρουσιάζουμε: του X. Ασημόπουλου, με θέμα τη ζωή ψυχικά ασθενών στο ψυχιατρείο, και της I. Καρέλλου, με θέμα τη σεξουαλικότητα των νοητικά υστερούντων ατόμων.
Η Συντακτική Επιτροπή