Περίληψη

Η μελέτη αυτή ερευνά τη σημασία των ιστοριών ζωής στη μάθηση, (με την έννοια της κατανόησης), από την οπτική του κατανοούντος υποκειμένου. Θεμελιωμένη στη Δανική παράδοση η οποία αντλεί από τη Σχολή της Φρανκφούρτης και την Κριτική Θεωρία, ερευνά τον παράγοντα της υποκειμενικότητας των γυναικών κοινωνικών λειτουργών του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα και την ψυχοκοινωνική διαδικασία μέσω της οποίας διαμορφώνεται η επαγγελματική ταυτότητα βάσει των εμπειριών ζωής και εργασίας. Η μελέτη αυτή επίσης ερευνά το υποκείμενο εντός συγκεκριμένου κοινωνικού πλαισίου και διαδικασιών κοινωνικοποίησης οι οποίες διευκολύνουν, εμποδίζουν ή αλλοιώνουν τη μάθηση λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες φύλου, κοινωνικής τάξης και γενιάς. Η επαγγελματική ταυτότητα αποτελεί διαδικασία δια βίου μάθησης, διαφοροποιείται και μεταβάλλεται συνεχώς και απεικονίζει την υποκειμενικότητα του επαγγελματία και το νόημα που προσδίδει στο επάγγελμα. Κατοπτρίζει επίσης τα ατομικά χαρακτηριστικά της επαγγελματικότητας του υποκειμένου, τους αμυντικούς μηχανισμούς και τους τρόπους διεκπεραίωσης προβλημάτων,  την ταύτιση με και διαφοροποίηση από το επάγγελμα, τις σχέσεις με τους εξυπηρετούμενους, με τους συναδέλφους, με τις προνοιακές οργανώσεις, τις κοινωνικές/κοινωνιακές δομές και τους θεσμούς.

Θεωρητικά η έρευνα αντλεί από τη μέθοδο των ιστοριών ζωής στη μάθηση (κατανόηση), από την ψυχαναλυτική κοινωνική ψυχολογία, τις αντικειμενότροπες σχέσεις, και από κοινωνιολογικές προσεγγίσεις με έμφαση στο φεμινισμό και τις κοινωνικές τάξεις. Η έρευνα πεδίου συμπεριέλαβε 25 βιογραφικές αφηγηματικές συνεντεύξεις Ελληνίδων κοινωνικών λειτουργών  του ιδιωτικού τομέα και κυρίως των ΜΚΟ της περιοχής των Αθηνών, το διάστημα 2002-2004. Οι συνεντεύξεις απομαγνητοφωνήθηκαν, αναλύθηκαν και ερμηνεύτηκαν με την εις βάθος ερμηνευτική μέθοδο.  
Η μέθοδος των ιστοριών ζωής  στη μάθηση και την κατανόηση έχει τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί σε ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών, προνοιακών, κοινοτικών και θεραπευτικών πλαισίων όπως: στην εκπαίδευση ενηλίκων και στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση, στη βιομηχανία - στα προγράμματα στήριξης εργαζομένων -, στη συμβουλευτική και την ενδυνάμωση ατόμων και ομάδων, σε ψυχοθεραπευτικά κέντρα, νοσοκομεία, στον τομέα της γηριατρικής και σε κοινοτικά προγράμματα για τη διατήρηση της προφορικής ιστορίας.