Περίληψη

Κατ' αρχήν, δικαιοσύνη είναι η ιδιότητα της ύπαρξης αμεροληψίας-μια αμεροληψία της δίκαιης πράξης, απόφασης κ.λπ. Ισότητα είναι η κατάσταση της ίσης ύπαρξης. Από την άλλη πλευρά, κοινωνική ανισότητα είναι μια ασυναισθήτως αναπτυσσόμενη επινόηση, με την οποία οι κοινωνίες διασφαλίζουν αυτό κατά το οποίο οι πιο σπουδαίες θέσεις είναι συνειδητά καλυμμένες από τα πρόσωπα με περισσότερα προσόντα.

Ταυτότητα είναι η σχέση μεταξύ ενός μέρους και του εαυτού του. Έτσι, ταυτότητα είναι μια κατάσταση της ταυτοτικής ύπαρξης, της ακριβούς ομοιότητας. Είναι, ωστόσο, ευρέως και εύκολα χρησιμοποιούμενος ο όρος «ταυτότητα γένους» ή «ταυτότητα τάξης». Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι κάθε τι που συμφωνεί με τις αρχές της νομικής ή ηθικής δικαιοσύνης.

Κατά τον Αριστοτέλη, τυπικώς διακρίνουμε τη διανεμητική δικαιοσύνη και τη διορθωτική. H πρώτη αφορά στο ύψος της απολαβής για την προσπάθεια ενός ατόμου, η δεύτερη αφορά στην προστασία των ατόμων με παροχές.

Ο Κ. Marx, υποστήριξε, ότι το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας είναι η κοινωνική πάλη. H κεφαλαιοκρατική κοινωνία κλείνει δύο τάξεις: την τάξη των κατεχόντων τα μέσα παραγωγής και την τάξη, που ζει από την εργασία και μόνο.

Κοινωνική πολιτική συνίσταται στη φροντίδα για αγαθοεργίες και αναδιανομές αγαθών και υπηρεσιών και η οποία αφορά οικονομικά και μη αντικείμενα. Μερικοί από τους ορισμούς της κοινωνικής πολιτικής συνίστανται στο ερωτηματικό "τι είναι και τι έπρεπε να είναι". Αυτή περικλείει επιλογές για την κοινωνική αλλαγή.

Σήμερα, η κουλτούρα της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας παραμένει η εστία συγκέντρωσης της ζωηρής αμφισβήτησης, που αφορά όχι μόνο στις αιτίες της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας, αλλά στο ρόλο του κοινωνικού επιστήμονα ως ερμηνευτή της κοινωνικής πραγματικότητας. Τελικά, οι συνέπειες της ανισότητας εμφανίζονται τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.