Καθημερινά, σε κάθε χώρα του κόσμου, γεννιούνται παιδιά που δε ζουν με τους βιολογικούς γονείς τους. Οι λόγοι του αποχωρισμού είναι πολλοί και πολλαπλοί, όπως θάνατος, ανέχεια, έλλειψη υποστήριξης, στίγμα και άλλα κοινωνικά εμπόδια. Όποιοι και να είναι οι λόγοι, οι συνέπειες για τη ζωή των παιδιών είναι καθοριστικές και συχνά ολέθριες. Συνήθως, τα παιδιά που στερούνται οικογενειακό περιβάλλον μεγαλώνουν σε ιδρύματα όπου η διεθνής πρακτική και έρευνες έχουν δείξει ότι, και στην καλύτερη περίπτωση, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Η UNICEF προωθεί παγκοσμίως προγράμματα που στοχεύουν στην αποϊδρυματοποίηση και αναζήτηση οικογενειακού περιβάλλοντος για τα παιδιά[1].

Το δικαίωμα να μεγαλώνουν μέσα σε μια οικογένεια είναι από τα βασικά δικαιώματα των παιδιών και κάθε δυνατή ενέργεια που προάγει αυτή την αρχή πρέπει να έχει προτεραιότητα. Δυστυχώς, σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες είναι τέτοιες που οδηγούν τους βιολογικούς γονείς σε αποχωρισμό από τα παιδιά τους, σε εγκατάλειψη ή τοποθέτησή τους σε ιδρύματα.

Συμβολή στη μείωση των παιδιών των ιδρυμάτων σε παγκόσμια κλίμακα είναι και οι διακρατικές υιοθεσίες που συνιστούν και ένα από τα δικαιώματα του παιδιού όπως αναφέρονται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.....