Αγαπητοί αναγνώστες.

Στο τελευταίο τεύχος της Κοινωνικής Εργασίας αυτής της χρονιάς, φιλοξενούμε τρία άρθρα noυ πιστεύουμε άτι θα διαβάσετε με ενδιαφέρον.

Στο εμπεριστατωμένο κείμενό τους με θέμα τις σύγχρονες αντιλήψεις νια τις δομές παιδικής προστασίας και τις πολιτικές αποϊδρυματοποίησης, ο ψυχίατρος Γιώργος Νικολαϊδης και η κοινωνική λειτουργάς Μεταξία Σταυριανάκη θέτουν το ζήτημα επαναπροσδιορισμού της λειτουργίας των ιδρυμάτων κλειστής προστασίας για ανηλίκους.

Παλαιά ερωτήματα του τύπου "ίδρυμα ή οικογένεια;", "ποιος τύπος ιδρύματος και ποια οικογένεια;" για παιδιά που έχουν ανάγκη προστασίας, επανεξετάζονται στο πλαίσιο σύγχρονων προβληματισμών και των πορισμάτων ευρωπαϊκών και ελληνικών ερευνών. Οι συγγραφείς εστιάζουν στα δυσλειτουργικά στοιχεία των φορέων παιδικής προστασίας στη χώρα μας και προτείνουν ένα νέο εθνικά σύστημα παιδικής προστασίας το οποίο, με συγκριτικά μικρά κόστος, θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε παιδιά και οικογένειες.