Στην παρούσα έρευνα εξετάζονται οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της ιδρυματικής κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία στον ενήλικο πληθυσμό. Ταυτόχρονα διερευνώνται οι στάσεις και οι αντιλήψεις  λειτουργών του χώρου της Δικαιοσύνης και επαγγελματιών στον χώρο της Παιδικής Προστασίας και Ψυχικής Υγείας σχετικά με το φαινόμενο της ιδρυματικής κακοποίησης των παιδιών και της ιδρυματοποίησης γενικότερα. Η έρευνα αποτελεί μέρος του προγράμματος SASCA (Support  to  Adult  Survivors of Child Abuse in Institutional Settings) χρηματοδοτούμενο από το πρόγραμμα REC της Γενικής Διεύθυνσης Δικαιοσύνης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο οποίο συμμετείχαν φορείς από άλλες 3 χώρες (Ιταλία, Ιρλανδία, Ρουμανία). Η έρευνα διεξήχθη τόσο με ποιοτικά (συνέντευξη, ανοιχτές ερωτήσεις) όσο και με ποσοτικά εργαλεία (ερωτηματολόγιο στο οποίο συμπεριλήφθηκε μέρος της κλίμακας Patient Health Questionnaire, Pfizer, 1999 και το ερωτηματολόγιο δεσμού Τhe Relationships Questionnaire, Bartholomew, K. & Horowitz, L. M., 1991). Το συνολικό δείγμα των ενηλίκων θυμάτων ιδρυματικής κακοποίησης ήταν 20 συμμετέχοντες/-ουσες, όπως επίσης 20 ήταν και οι συμμετέχοντες/ουσες λειτουργοί του χώρου της Δικαιοσύνης. Το δείγμα των επαγγελματιών παιδικής προστασίας και ψυχοκοινωνικής μέριμνας ήταν 100. Από την έρευνα προέκυψαν χρήσιμα αποτελέσματα καθώς πρόκειται για ένα θέμα που δεν έχει ξαναμελετηθεί στην ελληνική βιβλιογραφία. Τα ευρήματα παρουσιάζονται και συζητούνται σε συνάρτηση με τη διεθνή βιβλιογραφία και εμπειρία.