Η ηθική παρενόχληση στους χώρους εργασίας συνίσταται σε μια ποικιλία εκφοβιστικών συμπεριφορών που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και μπορεί να είναι ολέθριες για την ψυχοσωματική τους υγεία. Η δυσκολία διατύπωσης ενός κοινά αποδεκτού ορισμού, το δυσδιάκριτο της διάγνωσης και η απουσία νομοθετημάτων για την προστασία των εργαζομένων υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα άμεσης παρέμβασης από την πλευρά των κοινωνικών επιστημών και της πολιτείας.

Στο παρόν άρθρο εξετάζεται το φαινόμενο της ηθικής παρενόχλησης και αναλύονται εκτενώς τα αίτια, οι μορφές παρενόχλησης, οι επιπτώσεις και η υπάρχουσα νομοθεσία. Επιπλέον, παρουσιάζεται η συνεισφορά της κοινωνικής εργασίας στην πρόληψη και παρέμβαση, επιχειρείται η σύνδεση του φαινομένου με τις αρμοδιότητες των κοινωνικών λειτουργών στον τομέα της υγείας και προτείνονται λύσεις και πρακτικές για την αντιμετώπισή του.