Αγαπητοί αναγνώστες,

Η έννοια της ανεκτικότητας σε σχέση με την κοινωνική εργασία Βασισμένη στη θεωρία, τις αξίες, τις αρχές και την άσκηση της, προσεγγίζεται και εξετάζεται στο άρθρο της Ν. Σούμπαση. Ο όρος ανεκτικότητα στην κοινωνική εργασία, συνυφασμένος παραδοσιακά μέσα από την ενασχόληση της επιστήμης με περιθωριακές / μειονοτικές ομάδες, οδήγησε στο θεωρητικό ενδιαφέρον για τη χρήση και το περιεχόμενο του όρου σε σχέση με τη διερεύνηση της θεωρητικής τους συγγένειας μέσα από τη σύγκριση Βιβλιογραφικών αναφορών. Στο άρθρο εξετάζονται επίσης, μέσα από τη σχέση κοινωνικής εργασίας και ανεκτικότητας, η επίδραση της παγκοσμιοποίησης στην άσκηση της κοινωνικής εργασίας καθώς και η ανεκτικότητα ως πεδίο δράσης για τους κοινωνικούς λειτουργούς.

Με ερευνητική προσέγγιση επιχειρείται η διερεύνηση του εργασιακού άγχους και των επαγγελματικών προβλημάτων των κοινωνικών λειτουργών καθώς και οι στρατηγικές διαχείρισής τους, τα αποτελέσματα της οποίας, σε συνδυασμό με το θεωρητικό υπόβαθρο, αναλύουν στο άρθρο τους με διεπιστημονικό τρόπο οι Μ. Θεοδωράτου, Δ. Ταφιάδης, Μ. Μπούρα και Δ. Σάννας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε επτά πόλεις από την ευρύτερη περιοχή της κεντρικής και δυτικής Ελλάδας και μεθοδολογικά στηρίχθηκε στη συμπλήρωση ανώνυμου ερωτηματολογίου με τη σχετική για τη διαχείριση κλίμακα της Τουλούζης. Ο σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας, μέσα από την ανάλυση και τον ορισμό της έννοιας στρατηγικών διαχείρισης, επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα και άλλων παρόμοιων ερευνών στον Ελλαδικό χώρο με στόχο την καλύτερη προσαρμογή και λειτουργικότητα των κοινωνικών λειτουργών.

Ο εθελοντισμός και η εθελοντική εργασία αποτελούν αναμφισβήτητα έναν τομέα ιδιαίτερα αναγκαίο στο σύστημα κοινωνικής προστασίας. Στο σχετικό άρθρο του, ο Π. Ζάννης προβαίνει σε μια κοινωνιολογική ανάλυση του θέματος και προσεγγίζει την έννοια του εθελοντισμού αποστασιοποιώντας την από αφηρημένα ιδεότυπα και χαρακτηρισμούς. Στη συνέχεια, η Χ. Βάγια αναφέρεται στη συμμετοχή του εθελοντικού τομέα σε συνάρτηση με την κοινωνική προστασία των ηλικιωμένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη διαμορφωμένη κοινωνική πολιτική, τη δημογραφική γήρανση, τα συστήματα κοινωνικής προστασίας που πρέπει να αναπτυχθούν για τους ηλικιωμένους, αλλά και τα κοινά προβλήματα του εθελοντικού τομέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η αναγνώριση της εθελοντικής εργασίας ως μορφή εργασίας οργανωμένης και βασισμένης σε κριτήρια και όχι ως ερασιτεχνική απασχόληση, αποτελεί τη νέα τάση στην εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική, ενώ αναφορικά με τους προνοιακούς και φιλανθρωπικούς φορείς, δημιουργείται η ανάγκη για εκπαίδευση και σωστή αξιολόγηση των εθελοντών. H Συντακτική Επιτροπή