Αγαπητοί αναγνώστες,

Τα θέματα που θίγονται στο παρόν τεύχος αποτελούν σύγχρονες επιστημονικές αναζητήσεις στο χώρο των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών. H έννοια της ενσυναίσθησης στο πλαίσιο της κοινωνικής εργασίας σε επίπεδο θεωρίας και εφαρμογής, ενδιαφέρει άμεσα τους κοινωνικούς λειτουργούς που προσεγγίζουν τα άτομα, με σκοπό την πρόληψη και θεραπεία των κοινωνικών προβλημάτων. H σχέση ειδικού πελάτη μέσα από την ενσυναισθητική προσέγγιση αποκτά διάσταση ενεργητικής προσπάθειας σύλληψης του προβλήματος και κατανόησής του, παρά παθητικής τυπικής ακρόασης. H ενσωμάτωση των νέων ατόμων στο κοινωνικό γίγνεσθαι σε σχέση με τη διάθεση του μη εργάσιμου και μη εκπαιδευτικού χρόνου τους είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τους ειδικούς.

Μέσα από τη θεωρητική τεκμηρίωση αλλά και τα πορίσματα ερευνών, δίνονται απαντήσεις σε υποθέσεις αναφορικά με τον κοινωνικά διαφοροποιούμενο, ελεγχόμενο «ελεύθερο χρόνο», τον κοινωνικό καθορισμό των τρόπων διάθεσης της σχόλης των νέων καθώς και τους μηχανισμούς ελέγχου στις κυρίαρχες δομές της διάθεσης του ελεύθερου χρόνου. Στη συνέχεια, η σύνδεση της πρόληψης σε θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας με την προετοιμασία των νέων για συντροφική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή στο πλαίσιο της πολυπλοκότητας των δυναμικών σχέσεων ανάμεσα στους συντρόφους, εξετάζεται μέσα από την εκπόνηση συγκεκριμένης έρευνας.

Τέλος, η συμμετοχή και συνύπαρξη των παιδιών, με και χωρίς αναπηρία στην εκπαιδευτική διαδικασία του μαθήματος Φυσικής Αγωγής, αποτελεί το θέμα γύρω από το οποίο επικεντρώνονται εκπαιδευτικοί αλλά και άλλοι επιστήμονες, προκειμένου να συμβάλουν στη συνδιδασκαλία βάσει σύγχρονης οργανωτικής, υλικοτεχνικής υποδομής αλλά και προσωπικού, διευκολυντικού, τόσο προς το δάσκαλο, όσο και προς τα ίδια τα παιδιά.

H Συντακτική Επιτροπή